çenesi memelerine kadar sarkık,
dimdik başıyla uyanırdı sabahları,
ilk işi mürekkep aramak olan.
bir realizm vardı, geçmişte;
yer yer döküldü saçları,
sonra geldi modernizmin ağrıyan karnı;
rüyalar girdi işin içine; unutuldu keloğlan."
Agah R.
Realizm'den ömrüm boyunca kopmamayı diliyorum.
İyi geceler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder